حجت الاسلام والمسلمین ابراهیم اکبری با تشریح شخصیت نورانی حضرت علی (ع)به سوره همزه اشاره کردند وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ الَّذِي جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَةُ نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ واى بر هر عيب جوى طعنه زن. آنكه مالى جمع كرد و شماره‌اش كرد.او خيال مى‌كند كه اموالش او را جاودان ساخته است. چنين نيست (كه مى‌پندارد) قطعاً او در (آتش) شكننده‌اى افكنده شود. و تو چه دانى كه (آتش) خورد كننده چيست؟ آتش افروخته الهى، كه بر دلها راه يابد. آن آتش بر آنان فرو بسته شده (و راه گريزى از آن نيست.) در ستونهايى بلند و كشيده. روایت داریم حب علی (ع)آتش موصده را سرد میکند،چون کسی که حب علی (ع)را دارد به خود اجازه گناه نمی دهد.درادعیه ماه رمضان داریم که "من علی بفکاک رغبتی من النار" میگوییم خدایا به من منت بگذار واز آتش جهنم نجاتم بده یعنی از حب ونفس خودم آزادم کن .احسان بن ثابت می گوید که محبت علی آن اکسیری است که میتواند این آتش را خاموش کند. حالا سوالی پیش می آید که علی چه شخصیتی داردکه حبش آتش سوزان را دفع می کند ،بعد از رحلت امام علی (ع) سوده همدانیه بانوی شاعره به دلیل ستمگری های بسر بن ارطاه به عزم شکایت به دربار معاویه رفت معاویه گفت حاجتت چیست وبرای چه آمدی؟ گفت: کسی که مسؤولیت اداره جامعه را به عهده گرفته است، در دستگاه قسط و عدل الله مسؤول است و نباید به خلقی ستم و حق خدا ضایع بشود، بسر بن ارطاة که نماینده شماست و به دیار ما آمده است حق خلق را رعایت نمی کند، اگر او را عزل کنی ما آرام خواهیم بود، و اگر عزل نکردی، ممکن است علیه تو بشوریم و قیام کنیم. معاویه که خوی درندگی و طغیان در جان او تعبیه شده بود گفت ما را به قیام تهدید می کنی، آیا می خواهی تو را با وضع دردناکی از همین جا پیش همان حاکم بفرستیم تا او درباره تو تصمیم بگیرد؟ آنگاه این بانو شعر معروف زیر را خواند: صلی الاله علی جسم تضمنه قبر فاصبح فیه العدل مدفونا یعنی صلوات خدا بر روح کسی که وقتی به قبر رسید، قبر با در بر گرفتن وی، عدل را بر گرفت و عدالت را در آغوش کشید. قد حالف الحق لایبغی به بدلا فصار بالحق والایمان مقرونا سوگند یاد کرد که حق فروشی نکند وبهایی در قبال حق دریافت نکند. او در جان خود حق وایمان را هماهنگ هم وقرین وهمتای هم ساخت. معاویه پس از شنیدن این دو بیت گفت: این شخص کیست؟ سوده گفت: «ذاک علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین » - علیه افضل صلوات المصلین، وفضائل علی را در محفل معاویه شمرد تا جایی که معاویه را وادار کرد تا بپرسد: چه امری از علی دیده ای که این چنین به ستایش او زبان می گشایی؟ سوده گفت: مشابه همین صحنه در زمان خلافت علی بن ابی طالب پیش آمد و ما به عنوان شکایت از یک کارگزار، به مرکز حکومت علوی مراجعه کردیم، من به عنوان نماینده از قوم خودم حرکت کردم و رفتم که شکایت به محکمه امیرالمؤمنین سلام الله علیه ببرم وقتی وارد منزل امیرالمؤمنین علیه السلام شدم، دیدم در حال نماز ومشغول به عبادت خداست «فانفتل من صلاته » او نماز را رها کرد وبا یک نگاه رئوفانه و عطوفانه به من فرمود: آیا کاری داری؟ عرض کردم: آری، کارگزار شما در مسائل مالی قسط و عدل را رعایت نمی کند و بر ما ستم روا می دارد. وقتی این گزارش به عرض علی بن ابی طالب علیه السلام رسید واز شواهد این گزارش، صدق اصل گزارش روشن شد، علی بن ابی طالب علیه السلام گریه کرده و دست به آسمان برداشت وعرض کرد «اللهم انی لم امرهم بظلم خلقک ولابترک حقک » خدایا من کارگزارانم را چنان تربیت نکردم که به آنها ظلم را اجازه داده باشم، یا ترک حق خدا را تجویز کرده باشم، آنگاه قطعه پوستی از جیبش در آورد و در آن رقعه این چنین مرقوم فرمود: «بسم الله الرحمن الرحیم قد جاءتکم بینة من ربکم فاوفوا الکیل و المیزان بالقسط و لا تبخسوا الناس اشیاءهم و لا تعثوا فی الارض مفسدین بقیة الله خیر لکم ان کنتم مؤمنین و ما انا علیکم بحفیظ اذا قرات کتابی فاحتفظ بما فی یدیک من علمنا حتی یقدم علیک من یقبضه منک والسلام » اشاره امیرالمؤمنین علیه السلام به این آیه دلیل آن است که آیه مخصوص امور مالی نیست چون در کنار آن یک اصل کلی است که به عنوان سالبه کلیه مطرح می کند:و لا تبخسوا الناس اشاءهم هیچ اصلی به این عظمت گسترده نیست یعنی حق هیچکس را بخس ونقض نکنید خواه در مسائل مالی باشد، وخواه در مسائل عرضی وحقوقی. و لا تبخسوا الناس اشیاءهم حق کسی را کم نکنید خواه آن طرف مسلمان باشد و یا کافر. اسلام یک حقوق خاص دارد که در قلمرو ایمان و اسلام و در مجاورت اینها است و یک حقوق جهان شمول و بین المللی دارد که اختصاص به مسلمین، مؤمنین، همسایگان و مانند آن ندارد فرمود حق هیچ کسی را تضییع نکنید، خواه طرف شما مسلمان باشد خواه غیر مسلمان. اگر از یک طرف به ما می فرماید: و قولوا للناس حسنا یعنی به همه مردم جهان حرف نیکو بگویید. که امر به صورت موجبه است، از طرفی هم نهی را به صورت سالبه کلیه می فرماید ولاتبخسوا الناس اشیاءهم حق هیچکسی را تضییع نکن. بقیة الله خیر لکم بقیة الله، یعنی آنچه را، خدا نگه می دارد. خدا چیزی را نگه می دارد که برای او باشد، لوجه الله باشد چرا که: کل شی ء هالک الا وجهه یاو یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام اگر کاری صبغه الهی نداشت، وجه الله در او نیست، واگر وجه الله نبود محکوم به هلاکت است. امیرالمؤمنین علیه السلام دراین نامه یادآوری می کند که: وما انا علیکم بحفیظ من که امام و رهبر شما هستم نمی توانم حافظ شما باشم شما باید با ایمان و عمل صالح خود، خویشتن را حفظ کنید. حضرت علی علیه السلام این آیه مبارکه را در صدر فرمان عزل نوشت، و بعد به کار گزارش خطاب کرد وفرمود: همین که نامه من به دست تو رسید حق کار، نداری وفقط باید به عنوان یک امین، موجودی را حفظ کنی تا کارگزار بعدی که ابلاغ در دست اوست بیاید و پست و سمت را از تو تحویل بگیرد.سوده گفت: این نامه را علی بن ابی طالب علیه السلام به ما داد، و با همان نامه مشکل ما حل شد. ولی اکنون مشابه این مشکل را در زمان حکومت تو به تو گزارش می دهم و تو مرا تهدید می کنی! دفاع از مظلوم ازارکان اسلام است مقام معظم رهبری فرمودند کسانی هستند که معترضِ به حمایت از مظلومان جهان توسط جمهوری اسلامی هستند.نفسِ وجود جمهوری اسلامی یعنی آرمان ها و اهداف و شعارهایی که در جمهوری اسلامی مطرح است -که خلاصه میشود در حکومت دین، خلاصه میشود در جامعه‌ی دینی- هرجایی که نغمه‌ی توحید بلند شد و عدالت مطرح شد، دشمنانی در آنجا به وجود آمدند؛ این مال امروز نیست؛ وَکَذٰلِکَ جَعَلنا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا شَیاطینَ الإِنسِ وَالجِنِّ یوحی بَعضُهُم إِلىٰ بَعضٍ زُخرُفَ القَولِ غُرورًا ۚ وَلَو شاءَ رَبُّکَ ما فَعَلوهُ ۖ فَذَرهُم وَما یَفتَرونَ * وَلِتَصغىٰ إِلَیهِ أَفئِدَةُ الَّذینَ لا یُؤمِنونَ بِالآخِرَةِ وَلِیَرضَوهُ وَلِیَقتَرِفوا ما هُم مُقتَرِفونَ؛‌ ما در جمهوری اسلامی شعارمان عبارت است از توحید، از ولایت‌الله و ولایت اولیاءالله، عدالت اجتماعی، تکریم انسان؛ این شعارهایی که ما داریم و دنبالش هستیم، اینها است، و اینها دشمن دارد. ما با ظلم مخالفیم؛ کونا لِلظّالِمِ خَصماً وَ لِلمَظلومِ‌ عَونا؛ ما این مکتب را داریم؛ خصم ظالمیم، عون مظلومیم. این همان مکتب علی (ع)است آمریکا واسرائیل وخصم همیشه در طول تاریخ وجود داشته است منتهی آن روز اسمش فرق داشت،معاویه بود،عبدالملک بن مروان بود،عبدالله بن زبیر بود اما روش وسیره اش همانی استکه امروز آمریکای جهانخوار دارد دردنیا انجام می دهد همان کاری که امروز رژیم کودک کش صهیونیستی انجام می دهد را دیروز حرمله ها وشمرها انجام می دادند. امشب شب بیست وسوم ماه مبارک رمضان وازلیالی قدر است پیامبر اکرم صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏ آله در اهمیت این شب مبارک و با تأکید بر شب‌زنده‌داری آن فرمود: «مَنْ اَحْیا لَیْلَةَ الْقَدْرِ حُوِّلَ عَنْهُ الْعَذابُ اِلَى السَّنَةِ الْقابِلَةِ؛کسى که شب قدر را زنده بدارد، عذاب تا سال آینده از او روى می ‏گرداند.» همچنین از امیرالمؤمنین (ع) نقل است که فرمود: رسول خدا صلی ‏الله‏ علیه‏ و ‏آله [این چنین] بود که رختخواب خویش را جمع می‌کرد و کمر [همت براى عبادت] را در دهه آخر از ماه رمضان محکم می‌بست و همیشه این گونه بود که اهل و عیالش را در شب بیست و سوم بیدار نگه می‌داشت و بر روى خواب رفتگان در آن شب آب می‌پاشید تا از درک شب قدر و درک شب زنده‏‌دارى محروم نشوند.» همچنین امام صادق(ع) در ضمن توصیه‌هایی درباره شب‌های قدر فرمود: «شب بیست و سوم رمضان ، همان شبی است که در آن ، هر امر محکمى فیصله داده خواهد شد و در آن شب، هر حادثه‌اى اعم از بلا، مرگ، زندگى و روزى و تمام آنچه از حوادث الهى در این شب و سایر شب‌ها در طول سال واقع خواهد شد، معین مى‌شود؛ امام علیه السلام مى‌فرمایند خوشا به حال آن بنده‌اى که شب یاد شده را به رکوع و سجود احیا کند و گناهان خود را در مقابل دیدگان مجسم کند و بر انجام آنها بگرید که اگر چنین کرد، امیدوارم که به خواست خدا ناامید نشود؛ أَنَّ لَیْلَةَ الثَّالِثِ وَ الْعِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ هِیَ لَیْلَةُ الْجُهَنِیِّ فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ (سوره دخان آیه4) وَ فِیهَا تُثَبَّتُ الْبَلَایَا وَ الْمَنَایَا وَ الْآجَالُ‏ وَ الْأَرْزَاقُ‏ وَ الْقَضَایَا وَ جَمِیعُ مَا یُحْدِثُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا إِلَى مِثْلِهَا مِنَ الْحَوْلِ فَطُوبَى لِعَبْدٍ أَحْیَاهَا رَاکِعاً وَ سَاجِداً وَ مَثَّلَ خَطَایَاهُ بَیْنَ عَیْنَیْهِ وَ یَبْکِی عَلَیْهَا فَإِذَا فَعَلَ ذَلِکَ رَجَوْتُ أَنْ لَا یَخِیبَ إِنْ شَاءَ اللَّه‏ سپس فرمود «خداوند به فرشته‌‏اى فرمان مى‌‏دهد که در هر روز از ماه رمضان در هوا ندا دهد: «اى بندگان من، مژده باد بر شما. گناهان گذشته شما را بخشیدم و شفاعت شما را درباره یکدیگر در شب قدر قبول کردم، مگر آن که با شراب افطار کرده باشد، یا از برادر مسلمانش کینه در دل داشته باشد؛‌ یَأْمُرُ اللَّهُ مَلَکاً یُنَادِی [فِی‏] کُلِّ یَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فِی الْهَوَاءِ أَبْشِرُوا عِبَادِی‏ فَقَدْ وَهَبْتُ لَکُمْ ذُنُوبَکُمُ السَّالِفَةَ وَ شَفَّعْتُ بَعْضَکُمْ فِی بَعْضٍ فِی لَیْلَةِ الْقَدْر إِلَّا مَنْ أَفْطَرَ عَلَى مُسْکِرٍ أَوْ حَقَدَ عَلَى أَخِیهِ الْمُسْلِم‏»یکی از تاکیدات دراین شب زیارت حضرت امام حسین (ع)است ،امام صادق (ع)درحدیث دیگری می فرمایند اگر کسی شب بیست وسوم ماه رمضان زائرامام حسین (ع) باشد ویا زیارت آن حضرت را بخواند ١٢٤هزار پیغمبر باوی مصافحه میکنند. خدایا توفیق بهره مندی از فیوضات این شب را نصیب ما بگردان وچشمان مارابه نوردیدار مهدی فاطمه ارواحنا لتراب مقدمه الفداه منورگردان .